Kaplica św. Materna we Wrocławiu – Lucky Travel

Maternichkapelle- Kaplica św. Materna we Wrocławiu (nieistniejąca)

Średniowieczna kaplica cmentarna znajdująca się na dawnym przykościelnym cmentarzu kościoła św. Elżbiety od jego południowej strony. Pierwsze wzmianki na temat kaplicy pochodzą z dokumentu biskupa Przecława z 1358 roku, gdzie wymieniana jest jako St. Materni et Servatii.

Kaplica była uwieczniana na wielu grafikach i planach dawnego Wrocławia, m.in. na planach autorstwa Bartholomaeusów Weyhnerów, st. i mł. (1562), Gregora Bibera z (ok. 1650), ale głównie znana jest z prac Friedricha Bernharda Wernera (1736) i Heinricha Mützela (1824).

Kształtem i funkcją kaplica nawiązywała do idei Świątyni Grobu Pańskiego – anastasisW 1848 roku kaplica została rozebrana aż po fundamenty, których fragmenty odkryto podczas prac remontowych w latach 1998–1999. Z kaplicy zachował się gotycki mszał datowany na początek XV wieku będący częścią jej ołtarza. Z późniejszego okresu zachowały się zespoły epitafiów renesansowych i manierystycznych z połowy XVII wieku, które znajdowały się na ścianach kaplicy.

Po zburzeniu kaplicy w 1848 roku większość epitafiów trafiła do kościoła św. Elżbiety. Najpóźniej miało to miejsce w 1857 roku, kiedy to zakończono prace konserwatorskie w bazylice lub po katastrofie budowlanej i odbudowie części kościoła rok później. Wśród ocalałych z rozbiórki znalazły się tablice:

epitafia na ścianie południowej oraz w narożu południowo-wschodnim kaplicy należącej w przeszłości do rodziny patrycjuszy wrocławskich von Rehdigerów auf Striesa obecnie kaplicy nr XII:

– Hermanna von Mühlpforta i jego żony, Marii z d. von Roth (zm. 1606)
– Matthiasa Renischa (zm. 1592),
– epitafium Daniela Kiennera, starszego cechu karczmarzy i zwierzchnika wrocławskiego Urzędu Jałmużniczego (zm. 1610) oraz jego dwóch żon z domów Nimtsch i Raumbaum; epitafium powstało w warsztacie Gerharda Hendrika z Amsterdamu na początku drugiej dekady wieku XVII. Otoczone było uskrzydlonymi hermami w uszakach a nad nią umieszczona była alegoria Wiary
– epitafium inskrypcyjno-heraldyczne Fabiana Reiffa i jego żony, Hedwigi z d. Greusser (zm. 1555),

epitafia Hansa Woyssela (zm. 1545), Zahariasa Nimptscha (zm. 1602), Georga Heinckego (zm. 1604), Hansa Puchera (zm. 1592) i jego pierwszej żony, Helenę z d. Willinger (zm. 1564) oraz Georga Wewerskego (zm. 1552);
epitafia Reginy Woyssel z d. Zeckhorn (zm. 1549) oraz Eliasa Geisslera (zm. 1583)